Útiræktaðar sætar baunir úr eigin garði, einn belgur opnaður.. Ljósm. Guðrún Tryggvadóttir.
Útiræktaðar sætar baunir úr eigin garði, einn belgur opnaður.. Ljósm. Guðrún Tryggvadóttir.
Orðin ertur, baunir og jafnvel belgmeti eru til í málinu en ekki alveg ljóst hvað er hvað. Nú er farið að rækta ýmsar tegundir bauna inni í gróðurhúsum og fræ fást í búðum. En oft er gott að grípa til og sjóða þurrkaðar, erlendar baunir á sumrin þegar kartöflurnar eru búnar. Það erfiða við baunir er vindgangurinn sem þær koma stundum í gang.

En reynið þetta:

  1. Að leggja baunirnar í bleyti minnst 24 tíma – jafnvel 36 tíma.
  2. Að henda vatninu, skola baunirnar vel og sjóða í nýju vatni og sjóða vel.
  3. Að borða baunirnar með hrísgrjónum eða korni til að mynda í maganum fjölþættan gerlagróður sem kemur í veg fyrir loftmyndun í þörmunum.
  4. Sjóða alltaf svolítið af þangi eða sölvum með baununum. Baunir, sem maður sjálfur ræktar, eru einfaldlega gufusoðnar og bornar hátíðlega fram í forrétt eða með öðrum mat.

Úr bókinni Ætigarðurinn - handbók grasnytjungsins eftir Hildi Hákonardóttur. 

Birt:
11. nóvember 2014
Uppruni:
Náttúran.is
Tilvitnun:
Hildur Hákonardóttir „Baunir“, Náttúran.is: 11. nóvember 2014 URL: http://nature.is/d/2007/11/09/baunir/ [Skoðað:1. apríl 2025]
Efni má nota eða vitna í samkvæmt almennum venjum sé heimilda getið með slóð eða fullri tilvitnun hér að ofan.
skrifað: 9. nóvember 2007
breytt: 10. nóvember 2014

Skilaboð: